งานเข้า!
“ดีไซน์~~~”
“ว่าไงพี่ ก้ากกกกกกกกกกกกก ฮ่าๆๆๆๆๆ ดูดิพี่เดย์ ฮาอ่ะ”
“อย่าเพิ่งดูตุ๊กกี้ได้มั้ย หันมาสนใจพี่ก่อน - -*”
“อ่ะๆ มีอะไรว่ามา” ฉันที่กำลังนอนดูทีวีอยู่บนโซฟาเปลี่ยนกิริยาบททันทีเมื่อพี่ชายสุดที่รักนามว่า เดย์ไนท์ พูดด้วยน้ำเสียงเนือยๆ ช่วงนี้ทำไมมีแต่คนเนือยๆฉันอ่ะ น้อยใจนะ กระซิกๆT^T
“พี่มีงานมาให้ทำแทนล่ะ:D”
“= =” ตอนนี้เป็นฉันล่ะที่ทำหน้าเนือยๆใส่พี่ชาย - -**
“อย่าเพิ่งทำหน้าอย่างนั้นสิงานนี้ง่ายๆไม่ต้องรีบทำ ค่อยๆทำไป”
“งานที่ว่ามันคืออะไรล่ะ - -*”
“พูดให้เพราะๆหน่อยได้มั้ย เดี๋ยวปั๊ด-*-!”
“กรี๊ดดดดดด T^T” พี่หนูใจร้ายอ่ะ ฮืออออออออ T^T
“นี่พี่รับคำสั่งมาจาก ผอ. น่ะช่วงนี้พี่งานเยอะเลยมอบหมายให้น้องทำแทน” พี่ชายฉันเป็นประธานนักเรียนส่วนฉันเป็นรองประธานนักเรียน เป็นไงล่ะครอบครัวเด็กดี :3 น่ะๆรู้นะกำลังสงสัยกันอยู่ว่าทำไมพี่ชายฉันยังอยู่ไฮสคูลอยู่ทั้งๆที่ฉันอยู่เกรด 12 พี่ชายฉันอยู่เกรด 12เท่ากับฉันล่ะ เพราะอะไรน่ะหรอ:) เพราะว่าฉันกับพี่ชายเรามีอายุห่างกัน 3 เดือน!~:D
“ผอ. เลยหรอคงจะงานด่วนแน่ๆเดี๋ยวน้องช่วยพี่เอง^O^”
“ดีมากน้องรัก ก็คือง่ายๆแค่เปลี่ยนคนๆนึงให้เป็นคนดีเท่านั้นเอง :)” ฟังดูพิลึกๆ - -*
“พี่กำลังหมายถึงใครแล้วเปลี่ยนยังไง อธิบายน้องด่วน -*-”
“ก็คือว่า ผอ.ขอร้องให้พี่ช่วยทำให้ลูกชายของเขาเป็นผู้เป็นคนเพราะจะต้องออกจากโรงเรียนนี้แล้วไม่ได้อยู่ในสายตาของท่านเอง ท่านเลยเป็นห่วง”
“หมายถึงเวสเทอร์น่ะหรอ!”
“ใช่แล้ว”
“แล้วพี่จะให้น้องช่วย....นี่พี่ยังรักน้องอยู่หรือป่าวTOT!!” ตายๆ มีหวังฉันตายแน่ๆ T^T
“พี่ไว้ใจน้องไง พี่เชื่อว่าน้องจะต้องเปลี่ยนนายนั่นได้แล้วอีกอย่างพี่งานเยอะจริงๆแล้วอีกอย่างนายนั่นคงไม่เชื่อพี่หรอก”
“แล้วพี่คิดว่ามันเชื่อน้องหรอออออ TTOTT”
“หาทางทำให้ได้สิ งานนี้มีรางวัลนะจ้ะ :D”
“น้องไม่ต้องการรรรร TTOTT”
“โควต้าเรียนต่อมหาวิทยาลัย *Ocfot :D”
“จริงหรอ - -” น่าสนใจแหะ มหาลัยนี้ดังแถมยังเข้ายากนี่โชคลอยมาหาชัดๆ!
“จริงสิ นี่ไงพี่รับมาจาก ผอ.หมาดๆเมื่อวาน :D” พี่เดย์ไนท์ชูกระดาษแผ่นหนึ่่งขึ้นมาให้ฉันดู ฉันจึงหยิบมาอ่าน
'โควต้าเรียนต่อมหาวิทยาลัย Ocfot'
“อืม...ก็น่าสนใจดี - -;”
“ฮ่าๆๆ ว่าแล้วว่าน้องรักของพี่ใจดี ขอบคุณมากนะXD”
“- -;” ว่าจบพี่ชายฉันก็วิ่งกระโดดโลดเต้นออกจากห้องไปทันที นี่ฉันจะต้องเปลี่ยนนายนั่นจริงๆสินะ ฮึบ!! สู้ๆดีไซน์! เพื่ออนาคต!
ตอนนี้เป็นช่วงพักทานอาหารของคาบเรียน ฉันกับแอลมอนเพื่อนรักกำลังนั่งกินขนมปังเพื่อประทังกระเพาะกันอยู่แล้วฉันก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้แอลมอนฟัง แน่นอนว่ายัยนี่รู้จักผู้ชายที่ชื่อเวสเทอร์ดีแน่ๆ เพราะเธอเป็นแฟนคลับของแก๊งออลฟาร์ไงล่ะ นี่แหละที่เขาว่ากันว่า ผู้หญิงมักชอบผู้ชายเลวซึ่งไม่ใช่ฉันคนนึง-*-
“แกว่าฉันควรจะทำยังไงดี -*-” ฉันสบถกับแอลมอน
“หาทางเข้าไปใกล้ชิดแล้วก็ค่อยๆทำให้เขาเปลี่ยนนิสัยไงแก>O<” ฉันว่าฉันขอความช่วยเหลือผิดคน = =
“ก็ฉันถามว่าทำยังไงล่ะที่ทำให้นายนั่นเปลี่ยนได้ -*-”
“อืม...นั่นสิ - -” แอลมอนทำเสียงเบาทันที เริ่มคิดได้ - -*
เราสองคนนั่งเงียบเหมือนป่าช้ากันทั้งคู่เพราะไม่รู้จะทำยังไงให้นายนั่นเปลี่ยนได้ สักพักแอลมอนหยิบนิตยสารเล่มหนึ่งขึ้นมาเปิดอ่าน
“นี่ไงแก! เหมือนฉันจะเจอนะ*O*”
“ไหนนนนนนน *O*” ฉันรีบแย่งนิตยสารจากมือแอลมอนมาจ้องตาอ่านเขม็งทันที
“หนึ่งไม่ซ้ำเติมในสิ่งที่เขาทำผิดแต่ใช้เหตุผล” ฉันอ่านตัวหนังสือที่อยู่ในนิตยสารออกมาเบาๆให้แอลมอนได้ยินด้วย
“อืม...ฉันว่าอันนี้เรื่องจริงนะ แต่เวสเทอร์ฉันว่าเขาก็ไม่ได้เลวอะไรมากมายนะ ฉันว่าเขาแค่เสือผู้หญิง เอาแต่ใจ ไม่แคร์คนอื่น”
“นี่น่ะหรอไม่เลว - -*****”
“ฮ่าๆๆๆๆ ไม่นะ ><”
“- -*”
เอาล่ะ!ฉันเริ่มจะร่างแผนคร่าวๆได้แล้วฉันจะต้องตีสนิทเวสเทอร์จากนั้นเราก็เป็นเพื่อนกันแล้วฉันก็จะใช้เหตุผลกับนายนั่นแล้วค่อยๆทำให้เขาเปลี่ยนไปทีละขั้น.....ทีละขั้น ฉันจะต้องทำให้นายเปลี่ยนให้ได้เวสเทอร์! :)
ไม่ซ้ำเติมในสิ่งที่เขาทำผิดแต่ใช้เหตุผล
